Liman Ayık Yaşam Derneğiyle Yeniden Başlayan Hikayeler: Bağımlılıkla Mücadelede Umut ve Mentorluk

Uyuşturucu bağımlılığı Türkiye’de her geçen gün daha çok can yakıyor. Erişimin kolay olduğu bir dönemde, kullanım yaşı 12’ye kadar inmiş durumda. Ancak karanlık tabloya rağmen umut ışığı da var: Liman Ayık Yaşam Derneği yıllardır bu mücadeleyi sürdürüyor ve yüzlerce kişinin hayata tutunmasına yardımcı oluyor. Bu dosyada, bağımlılıktan kurtulup başkalarına umut olanların yanı sıra, bir zamanlar madde kullanan fakat şimdi mentorluk yapanların deneyimlerini dinliyoruz.

“Madde için her şeyi yaptık” başlığı altında Hakkı Özcan’ın öyküsüne kulak veriyoruz. 32 yaşındaki Özcan, 13 yaşında baliyle başlayan bağımlılığını 16 yıl sürdürdü. AMATEM ve benzeri pek çok tedavi denemesi sonuçsuz kaldı; fakat 4 yıl önce Liman Ayık Yaşam Derneği’ne başvurarak 6 aylık bir tedavinin ardından uyuşturucudan tamamen kurtuldu. Şu anda aynı dernekte, bağımlılara mentorluk yapıyor. Özcan, yaşadığı zorlukları şu sözlerle paylaşıyor: “Okul çağlarında baliyle başlayan yapay mutluluk, sonraki yıllarda tiner, esrar ve daha pek çok maddeyi denememe yol açtı. Tedaviler yine de sonuç vermedi çünkü kullandığım ilaçlar bağımlılık yaratıyordu. Uyuşturucuyu bırakınca da çevremdeki insanlar tehlikeli bir zincirin başlangıcıydı; bu yüzden ailem beni sorumlu tuttu. Sokaklarda süründüm, madde bulmak için her şey yaptım. Ancak sonunda derneğin kapısını çaldım ve burada 45 gün yattıktan sonra 6 ay daha tedavi gördüm. Psikologlar eşliğinde, bu derneğin bağımlılıktan kurtulan kişilerinden oluşan bir destekle yeniden hayata dönmeyi başardım.”

“Aileme tepkiden dolayı başladım” diyen 20 yaşındaki Mustafa Arı’nı dinliyoruz. 14 yaşında babasının “Hadi cumaya gidelim” teklifine karşı çıkan Arı, sokaklarda 3-4 ay geçirdi ve uyuşturucuya yöneldi. Kuran kursu boyunca disiplinli bir hayat süren Arı, uyuşturucuyla birlikte hırsızlık yapmaya başladı; ailesiyle ilişkisi koptu ancak yeniden eve dönmeye karar verdi. Şu anda, ailesine olan tepkilerini geride bırakarak bağımlılıktan kurtulmak için çalışıyor.

“İlaçların bağımlısı oldum” diyen Uğur Yılmaz ise 34 yaşında, 12 yıllık bir bağımlılığa sahipti. Balıklı Rum Hastanesi ve Bakırköy AMATEM gibi merkezlerde tedavi denemeleri oldu; fakat orada da ilaç bağımlılığıyla mücadele etmek zorunda kaldı. Çip takılarak çıkartılan mücadele süreciyle, iki aydır bu merkezde bulunduğunu ve burada adeta bebek gibi özenle bakıldığını ifade ediyor.

“Bağımlılıktan kurtarıp iş veriyoruz” başlığı altında Liman Ayık Yaşam Derneği Genel Koordinatörü Selçuk Sanrı’nın görüşlerini paylaşıyoruz. Merkezin hizmetleri ilaçsız ve ücretsiz; 11 erkek ve 2 kadın merkezi bulunuyor. Psikologlar, bağımlılık danışmanları ve eski bağımlıların katkılarıyla eğitim veriliyor. Derneğin 50 kişilik kadrosu, Avrupa eğitimlerini uyguluyor. Bağımlılık tedavisi tamamlandığında takip sürüyor; üç aylık eğitim sonrası iş imkanı sağlanıyor ve destek olmayanlar için derneğin konutları bulunuyor. Şu ana dek tedavi olup ayrılanların yaklaşık %80’inin başarı elde ettiği, yaklaşık 2 bin kişinin bağımlılıktan kurtarıldığı ve birçok kişiye iş imkanı sunulduğu ifade ediliyor.

“Ekmeğe ulaşmaktan daha kolay” diyenlerden Ömer Eski de 3 yıldır tamamen bağımlılıktan kurtulduğunu anlatıyor. 12 yaşında başlayan bağımlılığını 28 yaşına kadar sürdürdü. Ailesinin maddi desteğini kaybetmesiyle sokaklara düşen Eski, bir yıl boyunca sokaklarda yaşadı ve madde arayışında her yolun denendiğini söyledi. İnsanlardan günlük 1-2 TL gibi paralar isteyenlere karşı “sinyal” dediğini ve bu paraları çoğu zaman verdiğini belirtiyor. Parayı vermediğinde kendisini hayali olarak tehlikeye attığını, bu yüzden fark ediyor ki para almak için her şeyi yapmaya hazır hissediyor. Bu yüzden sokakta, yardıma muhtaç kişilerin yanına geçip para toplama konusunda daha istekli olduğunu söyleyerek, toplumun içinde yaşanan kırılganlığı da gözler önüne seriyor. Bu hikayeler, bağımlılıkla mücadelenin sadece bireysel değil, toplumsal bir çaba olduğunu gösteriyor.