Pika Sendromu: Küçük Junior’ın Yaşamını Değiştiren Farkındalık ve Müdahale

Galler’in Wrexham kentinde yaşayan 31 yaşındaki Jess Harry’nin iki erkek çocuğundan biri olan Junior için hayat, kreşe başladığı günlerde güvenlik ve dikkat gerektiren bir dizi olayla değişti. Oğlunun basit merakları artık endişeyle izlenen davranışlara dönüştü; çünkü bir anlık dalgınlık bile tehlikeli sonuçlar doğurabiliyordu.

İlk işaretler, evde başlayan farklı keşiflere kadar uzandı. Junior, eline geçen defterleri ve çeşitli nesneleri ağız yoluyla keşfetmekte ısrarcıydı. Jess Harry, bu durumun sıradan bir oyun olmadığını fark ettiğinde, kreşe başladığı dönemde durumun resmiyet kazandığını gördü. Okuldan gelen raporlar, avuç avuç kum yiyen ve sınıfın halı ile mobilyalarını yemek isteyen bir çocuğun varlığını ortaya koydu. Annenin endişesi, oğlunun kreşine geri döndüğünde duvarları kemirdiğini ve geceleri tekrar eden davranışlar sergilediğini gözlemlemesiyle daha da güçlendi.

Bir sabah fark edilen diş izleri ve beşiğin üzerinde görülen tespitler, evin güvenliğini artırmayı gerekli kıldı. Ahşap beşik metal bir karyola ile değiştirilmiş olsa da Junior bu durumu geri çeviremedi. Gecenin ilerleyen saatlerinde odanın kapı pervazını da kemirme görüntüleri, durumun ciddiyetini artırdı. Ailesi kendi içgüdülerine dayanarak bir kan testi yapmaya karar verdi ve sonuçlar Junior’ın demir eksikliğiyle birlikte kurşun maruziyetini de gösterdi. Bu bulgular, Pika Sendromunun ciddi bir belirtisini işaret ediyordu.

Çocuk yürümeye başladıkça yemek tercihlerinde belirgin farklılıklar ortaya çıktı; özellikle yenilemeyen ürünleri yeme konusunda ısrarcı olan Junior’un davranışları dikkatle izlenmeye başlandı. Aile, çocuğunu besin olmayan maddelerden uzaklaştırmak için bilimsel bir yaklaşım gereğini hissetti ve park ya da alışveriş merkezindeki rutin etkinliklerden bile geri adım atarak, konuyu uzmanlara taşıdı.

Bu sendromun kökenleri üzerine konuşulduğunda, dünya genelinde birçok çocukta görülen Pika hastalığının tek bir nedeni olmadığını, biyolojik ve psikososyal faktörlerin birleşiminden doğduğu belirtildi. Uzm. Dr. Pınar Karadeniz, demir ve çinko eksikliklerinin bu davranışla güçlü bir ilişki içinde olduğunu vurguladı. Pikanın en sık karşılaşılan maddeleri arasında toprak, kil, duvar boyası parçaları, kum, kağıt ve bazı plastikler bulunuyor. Boğazı ve sindirimi etkileyebilecek ciddi riskler taşıdığı için bu durum çok yönlü bir yaklaşımı gerektiriyor.

İdari ve klinik süreçler kapsamında yapılan tetkikler, demir eksikliği ile kurşun maruziyetinin varlığını onayladı. Söz konusu durum, sadece fiziksel sağlık sorunlarını değil, psikososyal zorlukları da beraberinde getiriyordu: aile içi stres, çocukların akranları tarafından dışlanma ve düşük özgüven gibi etkiler. Doktorlar,, Pika’nın tedavisinin çok yönlü bir planla ele alınması gerektiğini belirtti; beslenme bozuklukları, demir/çinko eksiklikleri ve kurşun toksisitesi gibi konular aynı anda ele alınmalıydı.

Doğru tedavi ile umut mümkün diyen Uzman Dr. Karadeniz, sendromun uzun vadeli komplikasyonlarını engellemenin altını çizdi. Tedavi süreci, biyolojik düzeydeki eksikliklerin giderilmesi, paraziter enfeksiyonların tedavisi ve toksinlerden arındırmayı içerir. Ayrıca davranışsal ve çevresel müdahalelerle ev ve oyun alanlarının güvenli hale getirilmesi, çocuk için doğru davranışların pekiştirilmesi ve gerektiğinde nörogelişimsel ya da psikiyatrik desteklerin eklenmesi önemli adımlar olarak sıralandı. Ailelerin, suça yatkın bir tutum yerine güvenli bir rehberlik sunması gerektiği de vurgulandı. Bu bütünsel yaklaşım ile Pika sendromunun çoğu çocukta zamanla azalarak düzelebileceği bilgisi paylaşıldı.