Kalıpçılıkta kadın ruhunu ve İlknur Arslan’ın başarı dolu yolculuğunu keşfedin: ilham veren, güçlü ve yenilikçi bir başarı hikayesi.
OMÜ Yeşilyurt Demir Çelik Meslek Yüksekokulu Endüstriyel Kalıpçılık Bölümü’nde okuyan 2. sınıf öğrencisi İlknur Arslan, Samsun sanayisinin eleman ihtiyacını karşılamakta zorlanan iş dünyasında azmiyle fark yaratıyor. 45 yaşında olan Arslan, çocukluğundan beri kalıpçılığa duyduğu ilgiyle ailesine ve özellikle kadınlara ilham kaynağı oluyor. Sınıftaki 30 erkek öğrenci arasında tek kadın olarak eğitimine devam ediyor.
“BU BÖLÜME İLGİM ÇOCUKLUKTAN BERİ VARDI” ifadesiyle mesleğe olan tutkusunu paylaşan Arslan, çocukluğundan beri merak ettiği bu alanda nasıl bir yol izlediğini şöyle dile getiriyor: “Bir arkadaşım vasıtasıyla bu bölümde eğitim alabileceğimi öğrendim. Teknik çizim, bilgisayar destekli tasarım ve malzeme teknolojisi gibi dersler alıyoruz; atölyede uygulamalı eğitimlerimiz de var. Burada hem teorik hem de pratik kalıpçılık bilgisini ediniyoruz.”
“TEK KADIN OLMAK ÖNCE KORKUTTU AMA DESTEK GÖRDÜM” diyen Arslan, tek kadın olmanın başlangıçta tedirginlik yarattığını belirtiyor: “Ancak hocalarımız ve sınıf arkadaşlarım beni destekledi. Bu bölümdeki arkadaşlarımın da sayısının artması için çaba göstereceğim. Kadınların bu meslekte başarılı olabileceğine inanıyorum.”
“OĞLUMA ÖRNEK OLMAK İÇİN ÜNİVERSİTEYE BAŞLADIM” diyen Arslan, 17 yaşında üniversite sınavına hazırlanan bir oğlu olduğunu hatırlatıyor: “Oğlum mühendis olmak istiyor. Ona rol model olmak ve mühendislik derslerini yakınlarda görmek için bu yolculuğa başladım; şimdi o benim örneğim ve ben de onun yolunda ilerliyorum.”
“ZOR AMA İMKÂNSIZ DEĞİL” diyen Arslan, kalıpçılığın emek isteyen bir meslek olduğunu vurguluyor: “Çok çalışmak ve azim şart. Matematik ve hesaplama alanı ağır; özellikle teknik çizim ve bilgisayar destekli tasarım programlarında yetkin olmak gerekiyor. Mezun olduktan sonra kendimi geliştirip donanımlı hale geldikten sonra oğlumla birlikte bir şeyler başarmayı hayal ediyorum.”
İbrahim Hocaoğlu ve Samsun sanayisinin kalıpçılık talebine yanıt veren OMÜ Yeşilyurt Demir Çelik Meslek Yüksekokulu Endüstriyel Kalıpçılık Bölümü’nde öğrenim gören İlknur Arslan, sınıfındaki 30 erkek öğrenci arasında öne çıkan bir kadın olarak dikkat çekiyor. 2. sınıfta eğitimine devam eden Arslan, ailesine ve kadınlara örnek olacak bir başarı hikâyesine imza atıyor.
“ÇOCUKLUKTAN BERİ İLGİM VARMBEDİ” sözleriyle kalıpçılığa olan bağlılığını anlatan Arslan, “Arkadaşım sayesinde bu bölümde eğitim alabileceğimi öğrendim. Teknik çizim, bilgisayar destekli tasarım ve malzeme teknolojisi dersleriyle atölye uygulamaları bir arada yürütülüyor. Burada hem teorik hem pratik bilgileri bir arada öğreniyoruz.”
“TEK KADIN OLMAK İLK BAŞTA KORKUTTU AMA DESTEK ALDIM” diyen Arslan, tek olmanın getirdiği çekingenliği şöyle paylaşıyor: “Hocalarımız ve arkadaşlarım çok destek oldu. Bölümün tüm kadınlarla dolması için çalışıyorum; bu alanda kadınların da başarılı olabileceğini gösteriyorum.”
“OĞLUMA ÖRNEK OLMAK İÇİN ÜNİVERSİTEYE BAŞLADIM” şeklinde devam eden konuşmasında Arslan, oğlunun mühendislik hayalini desteklediğini söylüyor: “Oğlum 5 yaşıydı; mühendis olmak istiyor. Ben de onun rol modeli olmak için bu adımı attım.”
“ZOR AMA İMKÂNSIZ DEĞİL” diyen Arslan, mesleğin emek ve sabır isteyen bir alan olduğuna dikkat çekiyor: “Matematik ve hesaplama yoğun; teknik çizim ve CAD programlarında yetkin olmak şart. Mezun olduktan sonra kendimi geliştirip oğlumla birlikte de bir şeyler başarmak istiyorum.”
Endüstriyel Kalıpçılık alanında eğitimine devam eden İlknur Arslan, Samsun’un sanayi taleplerine yanıt veren OMÜ Yeşilyurt Demir Çelik Meslek Yüksekokulu’nun 2. sınıf öğrencisi olarak öne çıkıyor. 45 yaşında olan Arslan, kalıpçılık tutkusu ile ailesine ve kadınlara ilham veriyor. Sınıfta yer alan 30 erkek arasından sıyrılarak ilerliyor.
“BU BÖLÜME İLGİM ÇOCUKLUKTAN BERİ VARDI” diye konuşan Arslan, “Çocukluğumdan beri merakım bu bölümdeydi. Bir arkadaşım sayesinde burada eğitim alabileceğimi öğrendim. Dersler arasında teknik çizim, bilgisayar destekli tasarım ve malzeme teknolojisi var; atölyede uygulamalı eğitimler de alıyoruz. Teorik ve pratik bilgileri burada bir arada öğreniyoruz.”
“TEK KADIN OLMAK BAŞTA KORKUTTU AMA DESTEK GÖRDÜM” diyen Arslan, bu durumun üstesinden gelmesini şu sözlerle anlatıyor: “Çok destek gördüm; hocalarım ve arkadaşlarım beni cesaretlendirdi. Bölümde kadın sayısının artması için çaba göstermek istiyorum ve kadınların da bu işi başarabileceğine inanıyorum.”
“OĞLUMA ÖRNEK OLMAK İÇİN ÜNİVERSİTEYE BAŞLADIM” ifadesiyle oğluna da atıfta bulunan Arslan, “Oğlum mühendis olmak istiyor; bu yüzden rol model olmak istiyorum. Ona örnek olarak ilerlemeye karar verdim.”
“ZOR AMA İMKÂNSIZ DEĞİL” diyen Arslan, kalıpçılığın emek istediğini belirtiyor: “Çok çalışmak gerekiyor; matematik ve hesaplama ağır. Aynı zamanda teknik çizim ve CAD konusunda yetkin olmak şart. Mezun olduktan sonra kendimi geliştirip oğlumla birlikte ilerlemek hedefim.”