DOLAR
41,8403
EURO
48,6994
ALTIN
5.640,51
BIST
10.464,48
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Az Bulutlu
19°C
İstanbul
19°C
Az Bulutlu
Perşembe Az Bulutlu
19°C
Cuma Çok Bulutlu
21°C
Cumartesi Hafif Yağmurlu
21°C
Pazar Çok Bulutlu
17°C

YANINDA KİM KALDI YAĞMURDA?

A+
A-

 

 

Oysa

bir insanın değeri,

işine yaradığında değil,

işine yaramadığında da yanında

kalabilmesindedir.

 

 

 

Yağmur bitince şemsiye yük olur insana…

Tıpkı menfaati bitince muhabbeti kesen insanlar gibi.

 

Bu cümleyi bugün bir dostu ebediyete uğurlarken düşündüm.

Bir ömür boyunca aynı sofraya oturduğumuz,

aynı hayali paylaştığımız,

aynı duayı ettiğimiz insanları hatırladım.

Bazıları hâlâ yanımızda…

Bazıları ise, yağmur diner dinmez çekip gittiler.

 

İnsan ilişkileri artık çok hızlı, çok yüzeysel.

Menfaatin bittiği yerde sadakat bitiyor.

Bir çıkar kalmadığında dostluk da buharlaşıyor.

Oysa bir insanın değeri, işine yaradığında değil,

işine yaramadığında da yanında kalabilmesindedir.

 

Toplum olarak bizler, dostluğu da alışverişe çevirdik.

“Ben sana yaptım, sen de bana yap.”

“Ben seni övdüm, sen de beni öv.”

Bu anlayış, dostluk değil; çıkar ortaklığıdır.

 

Gerçek dost, işine yaramadığı hâlde seni arayandır.

Menfaatin bittiğinde bile seni savunandır.

Ve unutmamalı; insanın kıymeti, menfaatiyle değil vefasıyla ölçülür.

 

Bugün bir dostu toprağa verdik,

Ama aslında toprağa giden sadece bir insan değil…

Bir dönemin vefası, bir neslin samimiyeti de yavaş yavaş gidiyor.

Modern dünya, insana her şeyi öğretti;

ama sadakati, vefayı, hatır bilmeyi unutturdu.

 

Yağmurun bitmesini beklemeyelim reis…

Dostlarımızın ıslandığı günlerde şemsiyemizi paylaşalım.

Çünkü bir gün o yağmur yine yağacak,

Ve o gün belki de sığınacağımız bir tek vefalı dost kalacak.

 

 

 

ETİKETLER: , ,
Yazarın Diğer Yazıları
Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.