Şakir: Mahallede sıska dostluğun simgesi, karga hikayesiyle içten ve eğlenceli bir dostluk öyküsü.
Ordu’nun Perşembe ilçesinde yaşayan Kemal Demirbaş’ın fındık topladığı günler, komşu mahalledeki bir konuyu da değiştirdi. Bahçede çalışırken yanına gelen karga, kısa sürede evinin ve ailenin yeni gözü oldu; Şakir adını verdiği bu kuş, artık evin kapısını aralamadan içeri girmeye başladı.
Karga ile kurulan bağ, mahalleyi de kapsayan samimi bir hikâye halini aldı. Bahçe çevresinde birkaç kuru üzüm ve fındık karşılığında dostluğun ilk adımları atıldı; ardından Şakir, ailenin “3’üncü oğlu” olarak görülen bir üyeye dönüştü. Şakir’in ailesine karşı olan bağlılığı, gittiği her yerde iz bıraktı.
Şakir ile Kemal Demirbaş arasındaki bağ, yalnızca bir beslenme ilişkisi değil, karşılıklı güvene dayanan sıcak bir arkadaşlığa dönüştü. Evin yakınlarında tekrarlanan sevgi dolu paylaşımlar, mahalle sakinlerinin de onunla kaynaşmasına yol açtı. Şakir’in en çok sevdiği yiyecekler arasında peynir ve hamsi yer alıyor; karnını doyurduktan sonra mahallede uçup evin önüne geliyor ve yeniden ailesinin yanına dönüyor. İnsanlar ona yiyecek vererek destek oluyor ve mahalleli onun maskotu haline gelmesini sağladı.
Şakir, yabani bir kuş olmasına rağmen insanlara alışkın hale geldi ve bu ilişkiyi karşılıklı güvenle sürdürüyor. Her çağırışta hemen yanına koşan kuş, ailesi için büyük bir neşe kaynağı oldu. Şimdilik her şey yolunda görünüyor; eş bulması ve kendine yeni bir yuva kurması halinde bile ailenin sevgisi ona olan bağlılığı azaltmayacakmış gibi görünüyor.