Hüdaverdi Boran’ın mezarlığa bağlılığı ve gönüllü hizmet hikayesiyle, sevgi ve fedakarlık dolu yaşamını keşfedin. İlham verici bir anlatım.
Gümüşler belde mezarlığında adeta bir sessizlik ve güzellik simgesi haline gelen Hüdaverdi Boran, 65 yaşında olmasına rağmen yıllardır bu kutsal mekârlara hizmet ediyor. Tek bir gül dahi olmadan başlayan bu yolculuk, onun sevgi ve bağlılıkla yaptığı çalışmalarla şimdi göz kamaştırıcı bir bahçeye dönüşmüş durumda. Elleriyle süpürgeyi alan ve her köşeyi titizlikle temizleyen Boran, hiçbir karşılık beklemeden mezarlığın bakımını üstlenmiş ve burayı sevgiyle güzelleştirmiştir.
“Gerçek dostlarım burada yatıyor” diyerek mezarlığa olan derin bağlılığını dile getiren Boran, “19 yıldır burada hizmet ediyorum, temizlik yapıyorum, gül dikiyorum. Bunun karşılığını da fazlasıyla alıyorum. İnsanlar bana yardım ediyorlar, burası benim ikinci evim. O zamanlar mezarlıkta çam, kilit taş, gül yoktu. Rüyalarımda bile burayı güzelleştirmeyi hayal ediyorum,” ifadelerini kullanarak hizmetine olan tutkusunu anlatıyor. Bazen ailesinin ve çevresindekilerin “Kafayı bozdu” dediği bu işe karşın, Boran durmadan devam ediyor ve “Bazen burada oturup ağlıyorum. Küçük çocukları, genç insanları toprağa veriyoruz, burası benim için büyük bir anlam taşıyor” diyerek duygularını paylaşıyor.
Yakın zamanda Gümüşler Belediyesi’nden resmi olarak işçi statüsüyle kadroya alınan Boran, mesai sonrası ve gece saatlerinde mezarlığın yolunu tutuyor. Bazen küçük kulübesinde geceyi geçiriyor ve mezarlığın sıradan bir yer olmadığını şu sözlerle anlatıyor: “Belediye başkanımız Bayram Uzan, beni buraya aldırmak ve sigortamı yatırmak istedi. Mezarlık olamadı ama 1 yıldır belediyeye işçi olarak çalışıyorum. Burayı daha da güzelleştirmeye devam ediyorum. Burası olmadan hayatın anlamı yok. Buradaki taşları, kilit parke taşlarını sürekli kontrol ediyorum, buraya zaman zaman uykusuz kalıyorum, hatta bazen uyumak için kapıyı kapatıp yatıyorum.”
Mezarlıklardan korkmanın anlamsız olduğunu ve gerçek dostların burada yatanlar olduğunu vurgulayan Boran, “Mezarlık, bugünün yaşayanlarının yarınki evi. Burada 16 yıl boyunca maaş almadan hizmet ettim. Belki bazılarına garip gelebilir ama benim için burası çok özel. Bazen burada sohbet ederken, yanımdaki dostlarımı anlatıyorum. Kimseye anlatmadığım sırlarım var. Bu mekân benim için bir huzur ve sevgi yuvası,” şeklinde duygularını dile getiriyor.
Sonuç olarak, Hüdaverdi Boran, maddi karşılık beklemeden yaptığı bu hizmetle, sevgi ve bağlılığın en güzel örneğini sergiliyor. Onun bu hikayesi, insanların gerçek anlamda gönüllü hizmetin ve sevginin nasıl olması gerektiğini gösteren ilham verici bir örnektir.