Liman Ayık Yaşam Derneği’nde Kadın Bağımlılar: Umutla Tedaviye Adım Atan Hikayeler

Uyuşturucuya erişimdeki artış ve kullanım yaşının düşmesi toplumun her kesimini etkiliyor. Liman Ayık Yaşam Derneği gibi kurumlar, yıllardır bağımlılıkla mücadele etmek için çalışıyor. Dernek kapsamında kadın bağımlıların tedavi süreçlerini ve karşılaştıkları zorlukları dinlediğimizde, amaçların ortak olduğunu görüyoruz: Uyuşturucudan uzaklaşmak ve güvenli bir hayata dönmek.

14 YAŞINDAYKEN TANIŞTI I.M. şu anda 18 yaşında ve üç yıldır uyuşturucu kullanıyordu; şu anda 78 gündür merkezde tedavi görüyor. Yaşadığı zor dönemleri şöyle anlatıyor: “Babam uyuşturucu satıcısıydı, annem ise beni korumaya çalıştı ama başarılı olamadı. 14-15 yaşlarında eroine bulaştım; zamanla farklı maddelere de yöneldim. Uyuşturucuyu kullanmaya başlayınca annemi dövdüğümü hatırlıyorum ve sokaklarda süründüm. Kendimi kaybetmiş hissettiğim anda annemin yanına gidip tedavi olmak istediğimi söyledim. Bu merkezin kapısını araladık; 78 gündür burada tedavi görüyordum ve iyileşene kadar devam edeceğim.”

ÜÇ ÇOCUĞU VAR D.I., üç çocuk annesi, 38 yaşında ve metamfetamin kullanımına bir yıl önce başladığını belirtiyor. Şu an 81 gündür tedavi sürecinde olan D.I., “Bir yıl boyunca her gün kullandım; arkadaşlarım, kullandıkları için cesur olduklarını ve kimseye bağımlı olmadıklarını gördüm. Ucuz değildi ve çalışmıyordum. Bu yüzden maddeye ulaşmak için cinsel ilişkiye giriyordum. Üç oğlum var; en küçüğü 10 yaşında. Ablamın ısrarıyla buraya geldim. İyileşene kadar da devam edeceğim.” şeklinde konuşuyor.

TEDAVİ OLSA DA ÇEVRE DEĞİŞMİYOR… 19 yaşındaki M.K., dokuz aydır merkezde tedavi görüyor. Ortaokul yıllarında uyuşturucu ile tanıştığını belirten M.K., “Yaklaşık beş yıl boyunca aralıksız kullandım. Ailem çok çabaladı fakat başarısız oldu. İki kez AMATEM’e yattım; iyileşeyim derken tekrar içmeye başladım. Şu anda dokuz aydır merkezdeyim; herhangi bir ilaçla değil, kendi irademle kurtulmayı hedefliyoruz. Dokuz ay boyunca burada hiçbir şey sürmüyorum ve ilk kez bu kadar düzenli hissediyorum. Uyuşturucu için hırsızlık yaptım; çevremde madde kullanan insanlar hep oldu. Ancak burada her gün sabah 9’da geliyoruz ve akşam 22.00’ye kadar kalıyoruz.”

AYNI SÜREÇLERDEN GEÇENLER DESTEK OLUYOR K.Ö. (31) iki çocuk annesi ve on yıldır uyuşturucu kullanan biri olarak şu değerlendirmeyi yapıyor: “Eskiden kullandığım Madde kalmadı diyebilirim; eski eşim de içiyordu ve bu yüzden ben de başladı. Para bulmak için hırsızlık yapıyordum, babam emekli askerdi ve dükkânlarda para çaldım. Artık ciddi anlamda bırakmanın zamanı geldiğini biliyordum; akıl sağlığımı kaybetmek üzereydim. Çevremde kimse kalmamıştı. Şu anda 25 gündür buradayım ve hayatımı tamamen değiştirmeye kararlı hissediyorum. Buradaki insanlar bana şefkatle yaklaşır, beni dinler ve anlarlar. Bunlar, bağımlılıktan kurtulan kişilerle aynı süreçleri yaşamış olanlar.”

Yarın: Bağımlılara mentorluk yapanların yaşadıkları deneyimler paylaşılacak.