Kod 46 ve Adalet Arayışı: Gelinlik Giymiş Bir Direniş

Ceylan Civelek, düğününe saatler kala aldığı ani bir mesajla işinden çıkarıldığını öğrenir. Mesajın nedeni ise Kod 46 olarak geçer ve bu durum hayatının en özel anını gölgelendirir. Yıllar süren emek ve bağlılık sözcükleri, tek bir iletiyle anlamsızlaşır; işten çıkışıyla yüzleşmesi gerek duyulur.

Gelinlik giymiş halde fabrika önünde toplanan işçi arkadaşlarının yanına giden Ceylan, tepkisini sessiz ama güçlü bir şekilde gösterir. O anda geleneksel düğün ritüelleri bir tarafa bırakılır; yüzdürülmüş hapsedilmiş adalet arayışı, fabrikaya yönelir. “HAKKIMI BIRAKMAM” diyerek sesini yükselten Ceylan, şöyle konuşur: “Biz sendikalı çalışmak istedik. Bizi gereksiz sebeplerle işten çıkardılar. Beni bir mesaj ile ‘Kod 46’ ile işten çıkardılar. Ben bir kere bile tutanak yemiş bir insan değilim. İşime düzenli gelirim, devamsızlığım bile yoktur. Haksızlığa uğradım ve hakkımı aramak istiyorum ve bu yolda da ilerleyeceğim.”

Gelin ve damat, fabrika önündeki kısa eylemin ardından sendika temsilcilerinin hediyesiyle uğurlanır ve düğün salonuna geçer. Bu sırada, işten çıkış kodunun “Kod 46” olduğu bilgi olarak hatırlatılır; bu kodun işçinin güvenini kötüye kullanmak ve benzeri davranışları kapsadığı belirtilir.