DOLAR
42,6947
EURO
50,1038
ALTIN
5.930,87
BIST
11.281,03
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Az Bulutlu
13°C
İstanbul
13°C
Az Bulutlu
Cumartesi Çok Bulutlu
13°C
Pazar Çok Bulutlu
12°C
Pazartesi Az Bulutlu
12°C
Salı Açık
13°C

KİMSEYE YASLANMA, YASLANMA EVLAT!

12.12.2025 18:48 | Son Güncellenme: 11.12.2025 18:53
A+
A-

 

 

 

“Hayatın yükü yorarsa seni,

yere çök;

ama kimseye yaslanma.”

 

 

Hayat, insana bazen bir dağ gibi yük biner; bazen bir cümleyle, bazen bir darbeyle, bazen de bir sessizlikle çöker üzerine. Her insanın bir kırılma ânı vardır. O an geldiğinde dizlerin titrer, nefesin daralır, omuzların taşımaz olur. İşte böyle zamanlarda kulağına fısıldayacağım tek cümle şudur evlat:

 

“Hayatın yükü yorarsa seni, yere çök; ama kimseye yaslanma.”

Bu cümle, bir asi çıkış değil…

Bu cümle, bir isyan değil…

Bu cümle, insanı adam eden bir terbiye ve irfan cümlesidir.

 

Çünkü insan, yere çökünce değil, başkasının omzuna sığınıp kendi iradesini terk edince kaybeder.

 

 

Kendi Ağırlığını Taşıyabilmek Bir Kişilik Meselesidir!

Evlat, gün gelecek; hakkın yenilecek, emeğin görülmeyecek, iyiliğin unutulacak.

Gün gelecek; arkadaşın yarı yolda bırakacak, sevdiğin yüz çevirecek, emek verdiğin insanlar sessizliğe gömülecek.

 

İşte o günlerde şunu unutma:

Kendine yaslanmayı öğrenmeyen, ömrü boyunca başkasına muhtaç yürür.

 

Sana bunu söyleyen bir akıl değil; hayatın içinden geçmiş büyük bir irfan geleneğidir. Bu toprakların insanı çöker ama yıkılmaz; susar ama düşmez, yorulur ama teslim olmaz.

Bu milletin mayası böyledir evlat.

 

Düşmek Kaybetmek Değildir, Kalkmamak Kaybetmektir!

 

Bir gün diz çökeceksin.

Bir gün un ufak olacaksın.

Bir gün içinden “Ben bittim” diyeceksin.

 

Ama bil ki insan, o en dipteyken yeniden kurulur.

En kırıldığı yerde sertleşir.

En yalnız kaldığında kendini bulur.

 

O yüzden;

Düşmeyi öğren; ama kalkmayı da unutma.

Kırılmayı öğren; ama dağılmamayı da hatırla.

Yorulmayı öğren; ama vazgeçmemeyi de bil.

 

Evlat, Bir Gün Senden Sonra da Bu Ülke Sana Muhtaç Olacak!

 

Unutma…

Sen sadece kendi geleceğini değil;

Bu ülkenin yarınını da taşıyorsun.

 

Omuzlarına yük bindiğinde kaçma.

Zaman zorlaştığında sızlanma.

İmkânsız görünse bile yürümeye devam et.

 

Çünkü bu topraklarda genç olmak, sadece bir yaş meselesi değil, bir sorumluluk meselesidir.

 

Son Söz!

 

Evlat…

Hayat seni sınayacak.

Küstürecek, çarpacak, yoracak.

 

Ama her seferinde şunu hatırla:

“Yere çök; ama kimseye yaslanma.”

 

Yaslanacağın tek şey; imanındır, aklındır, iradendir, karakterindir.

 

Ve unutma:

Kendi gölgesini büyütebilen insanı, hiçbir fırtına küçültemez.

 

Yazarın Diğer Yazıları
Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.