İznik’te Su Altı Bazilikası: Papa 14. Leo’nun Ziyareti Öncesi Hazırlıklar ve Arkeolojik Bulgular

Göl kıyısında bulunan bazilika, Vatikan Devleti Başkanı ve Katoliklerin ruhani lideri Papa 14. Leo’nun Birinci Konsil’in yapıldığı yere tarihsel ziyaretini karşılamaya hazırlanıyor. 325 yılında toplanan Konsil’in sorunsuz bir şekilde tartışıldığı bu mekân, İznik’teki arkeolojik çalışmalarla gün yüzüne çıkarılıyor ve çevre düzenlemesiyle birlikte sergileme aşamalarına odaklanılıyor.

PAPA, İZNİK’TEKİ SU ALTINDAKİ BAZİLİKAYI ZİYARET EDECEK Söz konusu kazılar Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü’nden Prof. Dr. Mustafa Şahin’in başkanlığında yürütülüyor ve Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin desteğiyle 2015 yılından beri sürüyor. Elde edilen veriler, kilisenin İznik için çok önemli bir merkezi ifade ettiğini gösteriyor.

Çalışma ekibi, 60 kişilik bir ekipten oluşuyor ve antropologlar, restoratörler, arkeologlar ile sanat tarihçilerinden oluşan bir kadro olarak görev yapıyor. Bu sezonun amacı, 28-30 Kasım’da Papa’nın ziyaretini mümkün kılacak şekilde alanı ve çevresini geliştirerek sergiye hazır hale getirmek. Kazılar, kilisenin uzun ve geniş büyüklüğünü, savunmasız dış duvarlar arasında konumlanışını ve İznik’in bilinen en büyük kilisesi olma özelliğini net biçimde ortaya koyuyor.

BU YAPININ ÖNEMİ VE MEZARLARIN RESTORASYONU Prof. Dr. Şahin, kilisenin yapı evrelerini ve deprem etkilerini değerlendirirken, 358 depreminde yıkıldığı ve 380 sonrası ikinci evrede Kutsal Pederler Kilisesi olarak yeniden inşa edildiğini belirtti. İznik’te Birinci Konsil’in 325 tarihinde toplanması ve bu toplantının bu küçük kilisede gerçekleşmiş olması, bugüne kadar elde edilen bulgularla destekleniyor. Şahin, mezarlık bölümünde bulunan iskeletlerin kırık ve deformasyonlar gösterdiğini, bazı vakalarda ise birden çok bireyin ortak bir alanda defnedildiğini ifade etti.

MEZARLARIN SAF ÖZENİYLE RESTORE EDİLİP SERGİYE ELVERİLİ HALE GETİRİLMESİ yönünde yapılan çalışmalar, tahrip olan kiremit parçalarının tekrar bir araya getirilmesiyle yüzeye yakın mezarların yeniden düzenlenmesini içeriyor. Yeni yöntem olarak, alanın önemli bir dini ve kültürel miras olarak korunması adına iskeletler yerinden alınmadan belgelenip fotoğraflandıktan sonra aslına uygun biçimde tekrar defnedildi. Böylece mezarların eski haline getirilip sergilenebilir bir görünüm kazandığı kaydediliyor.