Asıl mesele
inanmakta ve yapmakta;
uçabilmek için kuşun iki kanadı gibi olmakta,
öbür kıyaya geçebilmek için kayığın
iki küreği gibi davranmakta…
İnsan isterse yapar, iste yap!
Çoğu insan bir kere de olsa şöyle bir cümle kurmuştur: ‘İstediğimizde olmayacak hiçbir şey yok!’ Peki öyleyse neden hep bir şekilde noksanız, işerimiz yarım…
Tabi ki her insan bir yanıyla noksandır, eksiktir, yarımdır lakin neden hepimiz isteğimiz evlerde yaşayamıyoruz, hayalimizdeki arabaları alamıyoruz, istediğimiz sınavları geçemiyoruz…
Çünkü kaçırdığımız bir nokta var! Mühim olan istemek değil çaba göstermek, azmetmek, istikrarlı olmak, ter dökmek, emek vermek, yorulmak, yoğrulmak…
Mühim olan inanmak ve inandığını yapmak; uygulamak… Olay sadece istemekte değil; yapmakta, denemekte, ısrarla çabalamakta…
Asıl mesele inanmakta ve yapmakta; uçabilmek için kuşun iki kanadı gibi olmakta, öbür kıyaya geçebilmek için kayığın iki küreği gibi davranmakta… İnsan sadece isteyerek istediğini elde edebilseydi!.. Keşke! Ancak mümkün değil şu dünyada.
Çoğu insan için her şey lafta bitiyor ama ne yazık ki lafla peynir gemisi gitmiyor şu dünyada…
Halbuki insan istediği kadar istediği şey uğrunda çabalasa; arasa, uğraşsa, denese yanılsa, tekrar denese… Kim bilir neler olur; daha güzelleşirdi şu dünya. Pierre Joseph Proudhon’un da dediği gibi ‘icraat konuştu mu kelimeler hiçbir şeydir’ şu dünyada…