Hatice Teyze’nin engellerle mücadelesi ve çözüm talepleri hakkında detaylı bilgi. Engelleri aşmak için dayanışma ve çözüm önerileri burada.
Eskişehir’de yaşayan ve 66 yaşında olan Hatice Avcı, uzun süredir karşılaştığı ulaşım sorunları nedeniyle büyük bir umutsuzluk içindedir. Engeli nedeniyle 2. katta bulunan dairesine ulaşmakta büyük zorluklar yaşayan Avcı, “Sürünüyorum, çocuk gibi emekliyorum. Kışın hiç çıkamıyorum, çünkü düşmekten korkuyorum” diyerek yaşadığı sıkıntıları açıkça dile getiriyor.
Yaklaşık 63 yıldır yürüyemeyen ve çocuk felci sonrası engelli hale gelen Hatice Avcı, Odunpazarı İlçesi Emek Mahallesi’nde ailesinden kalan apartmanında yaşamını sürdürüyor. 3 yaşında geçirdiği çocuk felci nedeniyle hayatı değişen ve yıllardır emekleyerek hareket eden kadın, sadece 2 yıl önce akülü tekerlekli sandalye edinerek dışarı çıkabilmiş olsa da, yaşamının büyük bölümünü evde geçiriyor.
Babası tarafından kendisine miras kalan ve yaklaşık 6 bin TL’lik yetim aylığıyla geçimini sağlayan Avcı, bekar ve yalnız bir kadın olarak, günlük ihtiyaçlarını karşılamakta ciddi anlamda zorluklar yaşıyor. Günlük yaşamını sürdürebilmek için akülü sandalyesini apartmanın girişine bırakarak, ellerine giydiği terliklerle 20 dakikada çocuk gibi emekleyerek 2. kata çıkabiliyor. Bu süreç oldukça zor ve acı verici bir deneyim olan Avcı, ellerinde nasırların oluşmasına neden olan bu zorlu yolculuk sırasında büyük çaba sarf ediyor.
İşte Avcı’nın yaşadığı sorunların özeti ve talebi: Kış aylarında soğuk zeminde üşüdüğünü ve düşme korkusuyla dışarı çıkmakta zorlandığını belirten Hatice Teyze, “İkinci kata çıkışımı kolaylaştıracak bir engelli asansörü yapılmasını istiyorum. Akü bittiğinde, onu temin etme gücüm kalmadığı için içeri giremiyorum. Bu konuda belediyeden yardım talebinde bulundum ve bana destek oldular. Ancak, bu sorunu köklü bir şekilde çözmek adına sürekli bir asansör veya benzeri bir erişim aracı istiyorum” ifadelerini kullanıyor.
Hatice Teyze’nin hayat mücadelesi ve yardım çağrısı, toplumun engellilere ve yaşlılara yönelik daha duyarlı ve çözüme odaklı yaklaşımlara ihtiyacını gösteriyor. Kendisi, “İhtiyacım olduğunda çıkıp getiriyorum ama akü bittiğinde bunu yapamıyorum. Bir engelli araba asansörü olsa iyi olur. Bunun için yardım istiyorum” diyerek, yaşadığı zorluklara dikkat çekiyor ve yetkililerden acil çözüm talep ediyor.
Bu yaşlı kadın, hayatını sürdürmek ve daha bağımsız olmak adına toplumdan ve ilgili kurumlarından destek bekliyor. Onun gibi birçok engelli ve yaşlı insanın yaşam kalitesini artırmak için yapılacak küçük de olsa adımlar, toplumun birlik ve beraberliğinin göstergesi olacaktır.