Gecenin Korkusunu Bırakıp Gözetim Anı: Yenidoğan Yoğun Bakımında Bir Hemşire/Doktorun Vicdan Dolu Anı

Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde pediatri asistanı olarak iki yıldır görev yapan Dr. Nurdan Hasırcılar, yaklaşık iki ay önce gece nöbeti sırasında kuvöze konmuş, durumu kritik olan bir bebeğin başında sabaha kadar bekledi. O anlar sırasında çekilen görüntüyü sosyal medyada paylaşan Hasırcılar, 15 saniyelik bir anın onun için nasıl bir geceye denk düştüğünü şu sözlerle ifade etti: Sizin gördüğünüz bu 15 saniye benim tüm gecemdi. Kritik bir hastaydı ve gözümü bir dakika bile ayırmam içimi huzursuz ediyordu. Bir anne baba için çocuğunu yabancı birine emanet etmek çok zordur; ben de bunu layığıyla yapmak istiyorum.

Durumun kritik olduğu gece için başında beklemeye devam eden Hasırcılar, bebeğin ateş, nabız, tansiyon ve solunum gibi göstergelerinin hızla değişebileceğini belirtti. Bir an bile olsa gözünü ayırmamanın gerektiğini ifade eden hekim, “Bir gözümü bile kapatsam durum hızla kötüleşebilirdi. Yanımdan ayrılmak istemedim. Zaman zaman diğer bebeklere de baktım; hemşireler de herhangi bir gelişmede haber vermemizi söyleyecekti.” dedi. O anlar, hem bu bebeğin hem de kendisinin profesyonel sorumluluğunu hatırlattı ve onun için “o gece bebeğimin yanındaymış gibi” bir yaklaşımı pekiştirdi.

Geri dönüşler ve mesajlar ise paylaşımın beklenmedik bir etkileşim aldığını gösterdi. Hasırcılar, o gece bebeğin başında kalarak vicdanen rahat hissettiğini ve bu paylaşımı amacına uygun olarak, “Bebeğiniz burada fakat biz de buradayız” mesajını iletmek için yaptığını belirtti. Paylaşım yaklaşık 1,5-2 ay önce yapıldı; son günlerde viral hale geldi. Bu süreçte gelen geri dönüşler arasında, tıp mesleğini seçmeye karar veren gençler ve yenidoğan ünitesiyle ilgili deneyimlerini paylaşan ailelerden gelen mesajlar öne çıktı. Özellikle bebeği yenidoğan ünitesinde yatarken tanıyan aileler, “Sizin ne kadar özverili olduğunuzu gördük” şeklinde teşekkürlerini ilettiler; video, umut veren bir görüntü olarak değerlendirildi.

Hasırcılar’ın bakış açısı şu değerlere dayanıyor: “Evimizden çok burada vakit geçiriyoruz; hastalarımızı ailesinden ayırmamak için elimizden geleni yapıyoruz. Uzun süre yatan servis hastalarıyla kurduğumuz bağ, bazen bir yakınımızmış gibi etkiliyor. Ancak doktorluğun en zorlu yanlarından biri de bu duygusal yükleri taşıyabilmek. Karşılaştığımız trajediler bazen gündemimizi düşürüyor; buna rağmen sağlık çalışanlarının çoğu özverili ve fedakar, ve bu güven bizi daha iyi hissettiriyor.”

(DHA)