Barışın yanında bekleyen anne ve evlat hasretiyle dolu dokunan bir hikayeyle barışın umudu ve sevginin gücü
Ayten Elhaman, oğlu Bayram Elhaman’ın dönmesini yıllardır bekleyen 18 yaşında bir annenin yüreğini taşıyor. Oğlunun sekiz yıl önce henüz 18 yaşındayken PKK’ya katıldığını söyleyen Elhaman, tek umudunun evladını yeniden kucaklamak olduğunu ifade ediyor. Yaz kış demeden burada sabırla bekledik. Umudumuzu hiç kaybetmedik. 2021’de oğlunun öldürüldüğü iddialarına inanmıyor; oğlunun yaşadığını ve bir gün geleceğini düşünerek devletin ve barışın destekçisi olmaya devam ediyor. Evlatlarımız yanındayken en büyük mutluluğun bize geleceğini belirtiyor: Devletimizin yanındayız, barış yanındayız.
‘Süreç umut oldu’ Hatice Levent ise Kütahya’dan Diyarbakır’a gelen bir anne olarak kızının 11 yıl önce Bitlis’ten kaçırıldığını iddia ediyor ve 7 yıldır nöbet tutuyor. Levent, 2014 yılından beri kızının dönmesini beklediğini söylüyor. Terörsüz Türkiye sürecinin onlar için bir umut olduğunu vurguluyor: “Buradaki her ailenin tek istediği evlatlatları.” Yaz kış demeden yıllarca burada evladını beklediğini ve gelene kadar da beklemeye devam edeceğini ifade ediyor.