Ağaçla Buluşan Vasıyet: Mezarı doğaya karşı bir örnek olarak düşünmek üzerine derinlikli bir bakış, yaşam, ölüm ve doğa ilişkisini zenginleştiren bir yolculuk.
Mezarın çürümesi ve doğayla bütünleşmesi fikriyle yaşayan Pekdemir, taş veya metal yerine ağaçlı bir anı bırakarak vasiyetini hayata geçirmeyi hedefledi. Yıllardan beri çevresinde gördüğü mermer mezarların tarım arazilerine etkisini eleştiren Pekdemir, vasiyetinin tarımsal alanlara saygılı ve sürdürülebilir bir örnek olması için çaba gösterdi. Mezarının 3-5 yıl içinde çürümesi ve toprakla bütünleşmesi düşüncesiyle hareket ediyor; üzerinde fındık ağaçlarının ve meyve ağaçlarının yetişmesini umuyor.
“Herkes çevreden gördüğünü yapıyor; mermer mezarlar uzun ömürlü olsa da neredeyse kimse onları ziyaret etmiyor ve tarım arazileri azalan bir hızla yok oluyor. Benim vasiyetim, doğaya ve tarım alanlarına saygılı bir örnek olsun diye böyle şekillendi” diye konuştu. Pekdemir, çocuklarına bıraktığı bir başka mesajı da şu şekilde ifade etti: Mezarın bir tarafına“Sonsuz olan Allah’tır, her canlı mutlaka ölümü tadacaktır. Ölüm Bana dünyadan gelen en güzel haber. Ölüm güzel olmasa ölür müydü peygamber?” yazdırdı; ancak hâlâ mezara konulması gerçekleştirilmedi.